Çanakkale: Zafer mi, hezimet mi?

Çanakkale: Zafer mi, hezimet mi?
 
Kısacası Çanakkale, emperyalizmin çıkarları uğrunda Müslüman bir halkın ateşe atılması, çocuklarının kurban edilmesi, geleceğinin karartılması sonucunu doğurmuştur. Yani Çanakkale asla bir zafer değil, tam anlamıyla bir İttihatçı basiretsizliği ve hezimettir.  
 


Son yıllarda her Mart ayında furya halinde bir Çanakkale hamasetine tanık oluyoruz. Bu yıl da aynı durum yaşanıyor. Çanakkale Savaşı'ndan her yerde övgülerle söz ediliyor, Çanakkale'nin ne büyük bir kahramanlık eseri olduğu, bağımsızlık smbolü olduğu propagandası yapılıyor. Bütün bu propagandaların İslami argümanlara da yer verilerek yapılması ise işin cabası.

Peki Çanakkale hakikaten bir destan mıdır, bağımsızlık sembolü bir zafer midir?

600 yıllık bir devleti 10 yıl içinde tükenişe götüren darbeci İttihat ve Terakki kadrosunun, ayakta durmakta zorlanan Osmanlı'yı alavere dalaverelerle dahil ettikleri birinci emperyalist paylaşım savaşının bir parçası olan Çanakkale Savaşı, ilk bakışta zafer gibi görünse de sonuçları itibariyle Osmanlı'nın sonunu getiren bir hezimet savaşı olmuştur.

Avrupa'daki savaşlarda köşeye sıkışan ve büyük kayıplar veren Almanya'nın, savaşı yayarak ordusunu rahatlatma stratejisinin parçası olarak gördüğü ve o şekilde kurguladığı Çanakkale Savaşı sonucunda, Osmanlı'nın geleceğini teşkil eden eğitimli bir nesil yok edilmiştir.

Böylece bir anlamda Batıda eğitim görmüş subay kadrolara yer açılmış, fırsat doğmuştur. Çanakkale Savaşı Osmanlı'nın yetişmiş insan potansiyeli ve zaten kısıtlı olan maddi imkânlarını tüketmiş, Osmanlı'nın tabutuna çivi çakan bir gelişme olmuştur.

Çanakkale Savaşları sırasında bunun farkına varıp, Almanlar için savaşıldığını söyleyen subaylar geri plana çekilmiş, Alman generaller savaşın uzaması ve İngiliz-Fransız koalisyonunun daha fazla yıpranıp Batı cephesindeki güçlerinin bölünmesine yönelik taktikler uygulamışlardır.

Kısacası Çanakkale, emperyalizmin çıkarları uğrunda Müslüman bir halkın ateşe atılması, çocuklarının kurban edilmesi, geleceğinin karartılması sonucunu doğurmuştur. Yani Çanakkale asla bir zafer değil, tam anlamıyla bir İttihatçı basiretsizliği ve hezimettir.


İSLAM VE HAYAT...

Bu basiretsizliği kim sergilemiş merak ettim doğrusu ...
Osmanlıya ve TC ye çakma merakı bazı zihinleri dumura uğratıyor ...
Cihan harbi olacak , Osmanlı yok sağolun ben girmeyeceğim benim halkım müsait  değil bir daha kine aranıza katılırım diye ısrar edecek ...
Ama hin Alman gelip allem edip gullem edip ittihatcılara damar yapıp , hatta ceplerine üç beş kuruş koyup Osmanlıyı olaya dahil edecek ....
Sonrada batı işgaline uğramamış , sömürgesi olmamış 3 yerden biri olan Anadolunun mudafasına tam bir hezimetti diyecek ...
Herhalde amcam dünya savaşını mahalle kavgası filan sanıyor ...
Arabulucu olalım insanlar mutlu olsun rolunu yapmadıkda , çektik manivalayı daldık kavgaya diye sitem ediyor ...
Vakti zamanında Hataylı bir arkadaşım benim babannem catır catır  Fransızca konuşur demiştide dudaklarım uçuklamıştı ...
Sömürge olmamanın ne demek oldugunu kavrayabilecek bir zihin yapısına sahipmi bu amca bilmiyorum ama , orada can veren o insanlara neler borclu oldugumuzu bilmedigi kesin ...